Oficjalne Forum Gimnazjum im.Jana Pawła II w Gostycynie

Wypłosz

Kolejny z czołówki Smile

COB gra tzw. Melodic Death metal. Death metalowy głos wokalisty (Alexi Laiho), który łączy się z ostrym graniem i klawiszami. Całość jest bardzo melodyjna. Należy też wspomnieć, że Alexi to baaaardzo dobry gitarzysta. Ich teksty mówią głównie o śmierci oraz jeziorze Bodom, z którym wiąże się interesująca i przerażająca historia. Pochodzą z Finlandii.

A oto szczegółowa biografia zespołu zaczerpnięta ze strony oficjalnego fanklubu tegoż zespołu - [link widoczny dla zalogowanych] :

Wiosną 1993 dwóch chłopaków z miasta Espoo (niedaleko stolicy Helsinki) zdecydowało się założyć Death Metalowy zespół pod nazwą Inearthed. Nazywali się Alexi Laiho i Jaska Raatikainen, znali się razem ze szkoły. Wiele młodych ludzi ze Skandynawii decydowało się założyć metalową kapelę w tym czasie. Ale historia zespołu stała się bardzo szczęśliwa. Alexi był bardzo utalentowanym gitarzystą, który także mógł zajmować się wokalem, natomiast Jaska grał na perkusji. Znalazł się także basista nazywał się on Samuli Miettinen. 20 i 21 sierpnia 1994 roku, zespół weszedł do Munkkiniemen demostudio by nagrać ich pierwsze demo na 24 ścieżkowym rejestratorze. Demo nazywało się “Implosion Of Heaven” zawierało trzy piosenki i outro. Alexi napisał wszystkie piosenki, a teksty zostały napisane przez basistę. Nie ma żadnych wiadomości, jeżeli coś się ważnego stało w 1994 roku.

W 1995 wyszło drugie demo “Ubiguitous Absence Of Remission” zostało ono nagrane w Astia-studios w Lappeenranta tylko przez Alexi i Jaska, zmixowane przez producenta Anssi Kippo. Miettinen nie było dostępny podczas nagrywania ale znów napisał wszystkie teksty i ciągle był członkiem zespołu. Alexi i Jaska zdecydowali dodać keyboard do ich muzyki na ich drugie demo, na którym sami grali. Chłopaki także użyli kobiety do wokali. Demo to zawiera intro i trzy piosenki. To był Death Metal jak na pierwszym demo, tyle że tym razem muzyka była bardziej melodyjna. Zaraz po nagraniu Alexander Kuoppala (gitarzysta), który był kumplem Jaski, dołączył do zespołu.
Pod koniec 1995 i na początku 1996 Miettinen opuścił Inearthed, a Alexi i Jaska znaleźli dwóch nowych członków zespołu na nagranie trzeciego dema pt. “Shining”. Nowymi byli Henkka Seppäla (bas) który chodził do tej samej szkoły co Alexi i Jaska, Jani Pera Pirisjoki (keyboard). “Shining” także był nagrywany w Astia-studios przez Anssi Kippo w lutym 1996. W między czasie Inearthed grało parę małych gigów w klubach młodzieżowych w rodzinnym Espoo, a także na małym festiwalu w Lappeenranta. Właściwie to były trudne czasy dla zespołu i mało brakowało do rozpadu ale w końcu kontynuowali swoją działalność.

The birth of the children...

W sierpniu 1997 Alexi dołączyłdo Black Metalowego zespołu Thy Serpent. Ale ciągle był skoncentrowany na Inearthed, który rozesłał ich ostatnie demo po wielu kompanii nagraniowych, ale żadna z nich nie była zainteresowana tylko kolejnym melodyjnym Death Metalowym zespołem. Więc zespół zdecydował się coś zrobić i postawić krok naprzód. Przygotowywali się do wejścia do Astia-studios ponownie i zacząć nagrywać nowy stuff na ich pierwszy album. Tym razem Jani Pera Pirisjoki opuścił zespół. (Mimo że został zwolniony, chłopaki podziękowali mu na broszurze zamieszczonej na tym albumie.) Studio było już zarezerwowane, a zespół musiał jak najszybciej znaleźć keyboardzistę. Jaska przyprowadził kumpla którego znał ze szkoły. Ten facet niebył bardzo zainteresowany Heavy Metalem w tym czasie, ale był bardzo utalentowany (ukończył Helsinki Pop Jazz Conservatory kiedy miał 16 lat). Nazywał się: Jane Wirman. Chłopakom tak podobał się Wirman i jego gra że zaproponowali mu pełnoprawne członkostwo w zespole, a nie tylko jako sesyjny.

Zespół był gotowy aby nagrać 7 nowych piosenek na swój debiutancki (samodzielnie sfinansowany) album
"Something Wild" (nie posiadając w tym czasie żadnego kontraktu) Koszty wyniosły ok.3500 euro, co było dla chłopaków dość sporą sumą. Nagrali również starą piosenkę "Talking Of The Trees" z demówki "Shining", ale ostatecznie zdecyowali, aby nie umieszczać jej na albumie, ponieważ nie dorastała jakością
do nowych piosenek. Tym razem wszystkie utwory napisał Alexi. Niestety teksty napisał tylko do jednego utworu.
Do reszty po prostu wykrzykiwał słowa jakie mu przychodziły do głowy (zespół miał ten problem przy każdym albumie)
Styl debiutu nie był tak łatwy do opisania jak przy demówkach Inhearted, które były czystym melodyjneym deathem.
Na "Something Wild" zostały połączone elementy Speed, Black, Death i Heavy Metalu z odrobiną elementów muzyki klasycznej
zagrane przez świetnych muzyków. Po wyprodukowaniu albumu, zespół dostał ofertę z belgijskiej
firmy. (Zespół wciąż nazywał się Inhearted). Niestety nie była to dobra oferta, ponieważ wytwórnia nie
zapłaciła kosztów studia i nie miała dość pieniędzy by promować album, więc zespół musial sam sprzedać
1000 kopii. Była to najlepsza oferta jaką zespół otrzymał więc musiał ją zaakceptować.

W tym samym czasie Alexander pracował razem z Sami Tenetzem z Thy Serpent i dał mu kopię albumu.
Nie wiedział jednak że Sami dał album Ewo Rytkönenowi, który pracował w fińskiej firmie Spinefarm Records.

Album spodobał mu się tak bardzo, że złożył Inhearted ofertę dołączenia do Spinefarm dwa dni po usłyszeniu go.
Tak więc zespół miał nową ofertę, znacznie lepszą od belgijskiej. Więc chłopaki powiedzieli Belgom, że Inhaearted
się rozpadł, by wykręcić się z umowy. Innymi słowy: zmienili nazwę by móc podpisać kontrakt ze Spinefarm.
Nową nazwą było Children Of Bodom, która została zasugerowana przez ich managera, który powiedział
chłopakom by wymyślili coś związanego z morderstwami nad Bodom, po tym jak przypadkowo zobaczył
mapę jeziora w książce telefonicznej. Ostatecznie Spinefarm zwrócił zespołowi pieniądze wydane podczas sesji nagraniowej.
ePrzed chrzestem na nieświętych wodach Bodom zagrali gig przed Dimmu Borgim, było to w grudniu 1997 roku w Finlandii, jeszcze przed wydaniem albumu. Był to pierwszy koncert w tym sładzie jak i pod nazwą Children of Bodom. Jeden z gości z Nuclear Blast który obserwował koncert zapytał Children of Bodom o licencje na wydanie ich albumu na całą Europe gdyz tam jest duze zapotrzebowanie na tego typu muzyke.W tym czasei COB rosło w siłe w Fińskim podziemiu.Band Równiez nagrał doskonały kawałek pt."Dednight Warriors" w wytwórni "Spinefarms" który ukazał się na komplikacji METALLILITTO-compliation(Nagrana w 1997 w październiku w Finlandi).Zesół następnie zagrał przed dużą publicznością ze Spinefarms i mediami.Niefortunnie ten koncert nie poszedł najlepiej i niektórzy z członów zespołu myśleli nawet o zaprzestaniu działalności.

Front nowego albumu ozdobił czerwony Reaper,który został stworzony przez Kanadyjskiego artyste Grahama French'a.Zespół zobaczył Reapera przez przypadek ale od razu przypadł im do gustu.Po tym jak został wypuszczony puierwszy albumw listopadzie 1997 przez "Spinefarm",COB zabrało się za tworzenie clipu do piosenki "Dednight Warrior". Teledysk został zrealizowany przy pomocy Mika Lindberga, budżet wynosił nieco mniej niz 1000 dolarów ale klip naprawde dobrze sie udał i ukazuje zespół grający na dworzu późnym wieczorem przy -15 stopniach celcjusza.Na początku roku 1998 album został wypuszczony w róznych krajach Europy przez Nuclear Blast, Toys Factory i inne mniejsze wytwórnie. Późną wiosną miał być wydany album Serpent ale Alexi nie pojawia sie na albumie gdyż chce się w 100% skoncentrować na COB. Faktycznie Alexi grał dopiero parę prób z zespołem.

Wychowanie nienawiści w poprzek Europy...

Następnie zbliża się pierwsza prawdziwa trasa zespołu. Przed tym zespół pokazywał się tylko co jakiś czas grając poszczególne kawałki."Something Wild" zostało wypuszczone w 2 lutego przez Nuclear Blast.Tourne po Europie COB zaczyna 3 marca.Childreni wyruszyli w trase w towarzystwie Disbelief,Night in Gales,Agathodaimon,Covenant,Hypocrisy i Benediction.Niestety na czas tourne zespół opuszcza Jane(klawisze)ponieważ w tym czasie ma egzaminy w szkole.Na jego miejsce na czas tourne zostaje powołany sesyjny muzyk,kobieta Erna Siikavitria,która gra normalnie na pianinie.Janne pozostaje cały czas w zespole.Tourne przebiega z sukcesami więć chłopaki(I dziewczyna) graja na coraz wiekszych koncertach z coraz wiekszymi kapelami.W tym czasie album "Something Wild" zostaje sprzedany w nakładzie 5000 sztuk w Finlandi i 12000 sztuk w Europie.Później COB zamyka sie w studiu Astia i nagrywa 2 nowe kawałkina na sesji nazwanej "Sodomy at like bodom".Na tej sesji powstają kawałki "Children of Bodom" i "Towards Dead End".Utwory te zostały wypuszczone na singlach wytwórni Spinefarm.Razem z tymi kawałkami znalazły sie też tam utwory Cryhavoc i Wizzard ze stajni Spinefarm. Singiel był tak udany że COB zaczęło się piąc w Finśkich listach coraz wyżej by w późniejszym czasie sięgnąc po złoto.Później COB przez 8 tygodni zatrzymało sie w studiu aby nagrac nowy utwór który wyjatkowo ukazał sie także w wersji Fińskiej na komplikacji z Helldorado i Spinetingler. W Sierpniu 1998 COB zagrało na Wacken Open Air w Niemczech. Na ten czas Janne powrócił już do zespołu. Chłopaki zaprezentowali sie świetnie przez co zyskali nowych fanów którzy byli zachwyceni ich wyjątkowym stylem. Pewnien czas po wydaniu zespół zaczyna nie cierpieć utworów z tego albumu wiec dodają 2 nowe utwory do swojego setu aby uniknąć grania kawałków z pierwszej plyty. Z początkiem września COB wybiera się na koncert do Rosji gdzie grają razem z Imapled Nazarene. Na tym koncercie zespół zaprezentował 3 nowe kawałki (Cob i TDE) w tym "Forevermore" który później zostal przemianowany na "Downfall" Po występie Alexi został zapytany czy nie chciał by grac na gitarze prowadzące w Implaed Nazarene. Alexi się zgodził przy czym zaznaczył że COB ma zawsze pierwszeństwo i to jego pierwszy zespół.
Potem COB ruszyło w 2 trase po Europie pod znakiem Nuclear Blast która zaczeła się we wrześniu i w dalszym ciagu promował 1 album.W czsasie tych koncertów zespól grał także "Toward Dead End"jak na niektórych wcześniejszych letnich festiwalach.Zdarzało się to juz zresztą w czasie 1 trasy.Janne ponownie maił problemy zwiazane ze szkołą i nie mógł zagrac na wszystkich koncertach.Na jego miejsce tym razem zespół zatrudnił Kimberly Groos.Chłopaki wcześniej widzieli jak grała z Dimmu Borgir w 1997.Zrobiła wtedy na nich dobre wrażenie.Alexi i Kimberly tak bardzo sie polubili że nawet chodzili nawet pod prysznic razem podczas Europejskiego tourne Wink

.ALexi znalalz nawet czas aby pomóc nagrac Sinergy(Macierzysty zespół Kimberly)pierwszy album który został nazwany "Beware The Heavens" w październiku i listpadzie.Alexi grał na gitarze prowadzącej.
Coś dzikiego przetrwało…

To był pracowity i pełen wydarzeń rok dla zespołu, mimo to znaleźli czas by napisać nowe piosenki (właściwie to Alexi) i nagrać nowy materiał w okresie grudzień 1998 – styczeń 1999. Przedtem zespół nagrał 5 piosenek jako demo w połowie 1998 roku. Czas spędzony w studiu był bardzo nerwowy ponieważ nastąpiło wiele nieprzewidzianych problemów: kłopoty z perkusją i brak kostek gitarowych, a w pobliżu nie było żadnego sklepu. Oprócz tego niektórzy z chłopaków ciągle chodzili do szkoły. Niektóre dni były bardzo napięte, gdy Alexi zmieniał teksty lub aranżacje utworów, a niekiedy zespół siedział i nie miał nic do roboty. Dwa wypuszczone wcześniej utwory zostały nagrane ponownie podobnie jak siedem nowych utworów i dwa covery. Jednym z nich był cover fińskiego Stone „No Commands”, drugi zaś to klasyk W.A.S.P. „Hellion”. Okładką znowu zajął się Graham Frencz i ukazywała ona Reapera w zieleni. Najpierw zespół myślał o zatytułowaniu albumu „Towards Dead End”, lecz szybko uznali że „Hatebreeder” pasuje dużo bardziej. Dwa tygodnie przed ukazaniem się albumu w Finlandii wypuszczono singiel „Downfall”, który zawierał różnież cover Stone. Do pierwszego 1000 kopii dołączony był childrenowski naszyjnik. Nagrano również teledysk do tego utworu, reżyserią znów zajął się Mika Lindberg. Kilka miesięcy później album ukazał się na świecie i dotarł na listy przebojów w wielu krajach. Wielu ludzi uważa, że z tym albumem Childreni zdefiniowali swój styl, który jest połączeniem szybkości, agresji i melodyjności.

Wojenne serca atakują Tokio

Przed trzecią europejską trasą zespół otrzymał wspaniałą ofertę by w czerwcu razem z Sinergy i In Flames zagrać kilka koncertów w Japonii. Alexi musiał zagrać w Children of Bodom i Sinergy podczas jednego wieczoru! Wszystkie koncerty zostały wyprzedane (po 1500 osób) a tłum był fantastyczny. To z inicjatywy Spinefarm koncerty COB zostały zarejestrowane. Po koncertach zespół przesłuchał taśmy i był bardzo zadowolony z materiału. Tak więc postanowiono wydać limitowany album live o nazwie „Tokyo Warhearts”. Wydany został w pudełku z 10 pocztówkami przedstawiającymi pobyt COB w Japonii. Ilustracja okładki została wykonana przez Ville Pirinena (Reaper walczący z Godzillą). Wydanie pudełkowe nigdy nie zostało wydane w Japonii. Każdy zespół może brzmieć dobrze w studiu, ale ten niemalże legendarny album udowodnił że Children of Bodom to perfekcjoniści, gdyż utwory nie były podrasowywane w studiu. We wrześniu tego samego roku wyruszyli w kolejną trasę po Europie (z Arch Eremy, Dark Tranquillity i In Flames). Również we wrześniu, Alexi nagrał płytę ze swoim trzecim zespołem Impaled Nazarene o nazwie Nihil. Alexi napisał 2 piosenki i zagrał wszystkie sola. Nie dziw więc, że ten album Impaled Nazarene zawiera najlepsze solówki. W grudniu Children of Bodom wkroczył do studia Astia by nagrać kolejne covery, tym razem „Don’t Stop At The Top” Scorpionsów i „Waiting” Kind Diamond. W styczniu i lutym kolejny album nagrał Sinergy z Alexim i Kimberly jako jedynymi oryginalnymi członkami. Pod koniec lutego 2000 Children Of Bodom nagrali nową piosenkę, która ukazała się na singlu „Hale Me!” wraz z nowym coverem W.A.S.P. – „Hellion”, który był duzo lepszy niż wersja nagrana w 1999. Singiel ukazał się w maju i zyskał status platyny. Okładka została stworzona przez znanego fińskiego artystę komiksowego Tomi Laurena. W czerwcu zespół pokazał się na fińskich festiwalach Tuska Open Air i Ilosaari Rock gdzie zaprezentowali nowy utwór. Alexi jest głównym kompozytorem ale Janne również potrafi pisać świetną muzykę. Lecz jego muzyka nie pasowała do Children Of Bodom, była bardziej progresywna i power metalowa. W połowie 2000 roku wydał pierwszy album swojego solowego projektu Warmen.

W OTCHŁAŃ...

Nowy album miął być nagrany już w kwietniu lecz zespól zdecydował się przesunąć datę na sierpien gdy postanowili pojechać do Szwecji do studia Petera Tagtgrena (Hypocrisy/Pain, producenta większości ważnych albumów black/death metalowych lat 90-tych) Abyss aby unkinąć typowego, fińskiego czystego brzmienia na nowym albumie i zyskać trochę świeżości. Przed tym zagrali koncert w Montrealu (gdzie biedny Ale spadł ze sceny) a zaraz potem Children of Bodom poraz pierwszy w historii zaprezentowali się amerykańskiej publiczności na słynnym Milwaukee Fest XIV. Album nagrywano od sierpnia do września, pracując 6 godzin w tygodniu od 9-18. Znowu autorem wszystkich piosenek był Alexi, na którym ciążyła ogromna presja by stworzyć coś co przebije wielkiego "Hatebreedera". I wiadomo rożwież że trzeci album w historii każdego zespołu jest krytyczny: albo się przebije albo można dać sobie spokój... Peter Tagtgren dał im wiele cennych wskazówek na temat nowego brzmienia klawiszy i sposobach wykorzystania wokali, ale za razem pozostawił chłopakom wolną rękę co do wyboru co było dobre a co nie. Nagrano 8 nowych piosenek ("Kissing the Shadows" został napisany w studiu), "Hate Me!" został ponownie nagrany oraz nagrano cover Ozziego "Shot in the Dark". W wolnym czasie w studiu chłopaki wymyślili grę nazwaną "Asphalt Anihilaion" (Asfaltowa Zagłada) i zaraz po sesji nagraniowej nakręcono klip do "Everytime I Die". Był on wyreżyserowany przez Tuuke Temonena w mieście Tempere. Zespół miał wiele pomysłów na tytuł albumu, ale w końcu zdecydowano się na "Follow The Reaper" i wydano go 30 października w Finlandii wraz z coverem Scorpions. Reszta świata musiała czekać aż do 22 stycznia następnego roku. Nowa wersja "Helliona" została wybrana jako bonus do wydania europejskiego. Niebieski Reaper, narysowany przez fińskiego artystę Sami Saramaki ozdobił okładkę trzego albumu zespołu. We wrześniu i październiku Alexi i Jaska pojechali w europejską trasę z Sinergy. Potem Children of Bodom zagrało kilka koncertów w rodzinnym kraju i w grudniu chcieli dołączyć do Morbid Angel i Hypocrisy w świątecznej trasie po eruopie. Lecz grupa zrezygnowała po tym jak ich przyjaciele z Hypocrisy się wycofali a nowy album nie był jeszcze nawet wydany.

PROWADZENI PRZEZ KOSIARZA

Przed wydaniem albumu przez Nuclear Blast w 2001 roku, został on ponownie zmiksowany i poprawiono pare detali. Po wydaniu płyty na świecie zespół zaczął przygotowania przed największą jak dotąd trasą. Występowali jako główna gwiazda na spółkę z Primal Fear i Sacred Steel jako supportem. Trasa nosiła nazwę "Nuclear Fire/Led By The Reaper Tour". Mimo iż Children Of Bodom mieli status headlinera dostali tylko 60 minut podczas gdy Primal Fear grał 90. Lecz to reakcje publiczności pokazały kto tak naprawdę jest większą gwiazdą. Po dwóch miesiącach trasa dobiegła końca a chłopaki zaczęli się pakować przed wyjazdem do Japonii. Był to kolejny triumf zespołu. Przed Japonią odwiedzili Koree i dali wspaniały show, który był transmitowany przez koreańską TV. Trasa po USA była zaplanowana na kwiecień, lecz Jaska i Henkka byli zajęci szkołą i musiano ją odwołac. W maju Children of Bodom i Impaled Nazarene zagrali w Grecji. Alexi musiał występować w obydwu zespołach. Póżniej tego roku Alexi będąc zbyt zajęty Children of Bodom i Sinergy zdecydował się opuścić Impaled Nazarene (ImpNaz mówi że go wyrzucili ). Mimo to Impaled Nazarane był dla Alexiego bardzo ważny. Również w maju, Jaska nagrał bębny dla progresywneg zespołu Virtuocity, któy wydał swój album w 2002 roku. W połowie 2001 roku zespół znowu wstąpił do studia Astia by nagrać covery: "Silent Scream" Slayera i "Aces High" Iron Maiden, który udowodnił, że Children of Bodom uwielbiają klasyki z lat 80tych. Potem zespół udał się do Ameryki Południowej by dać 8 koncertów pod nazwą "Machette up your ass/Tour of Terror" (Maczeta ci w dupe/Trasa terroru). 13 października zagrali na polskim Mystic Festival (który można zobaczyc na dvd). 17 październikia ziściło się wielkie marzenie chłopaków: otwierali koncert Slayera we Włoszech. W grudniu zagrali kilka gigów w Finlandii i zrobili małą przerwe by dojść do siebie. Wszyscy z wyjątkiem Alexiego, który był zajęty Sinergy. Nagrał nowy album z zespołem w sierpniu/wrześniu, potem zagrał kilka koncertów. W międzyczasie Janne zagrał na solowej płycie wokalisty Stratovariusa Timo Kotipelto oraz nagrał drugi album Warmen "Beyond Abilities", który ukazał się w 2002 roku.

KOSIARZ CHCE WIĘCEJ... DUŻO WIĘCEJ...

1 maja 2002 roku, Alexi dołączył do grupy weteranów fińskiego metalu w jednorazowym zespole hołdującym grupie Death o nazwie Evil Chucks, który zagrał koncerk ku pamięci legendy death metalu - Chucka Schuldinera. Wreszcie nadszedł czas na nowy singiel. Jak zwykle nagrany została w studiu Asitia i zawierał nową piosenkę "You're better off dead" oraz cover "Somebody Put Something In My Drink" grupy the Ramones. Miał ukazac się 1 czerwca lecz datę tę kilkakrotnie przekładano ponieważ Childreni szukali nowej wytwórni. Wkońcu zdecydowali się pozostać ze Spinefarm (który został wykupiony przez mega wytwórnie Universal). Nie przedłużyli jednak umowy z Nuclear Blast tak więc Spinefarm dbał o wydanie płyty w Finlandii a Universal zajął się promocją w Europie i Japonii. Singiel ukazał się 17 sierpnia w Finlandii i szybko trafił na szczyt fińskiej listy przebojów zyskując status złota jak pozostałe 3 pozostałe. Po tym, zespół zagrał na 3 europejskich festiwalach (Dynamo, Wacken i Metaldayz). Zagrali na nich kolejny nowy utwór - "Needled 24/7". Po tym jak studio Abyss zostało zamknięte a Peter Tagtgren postanowił produkować tylko zespoły, z którymi się przyjaźnił (a z COB z pewnością tak było), grafik był bardzo napięty a chłopaki nie chcieli długo czekać. Jako że Tagtgren chciał procent ze sprzedaży albumu a zespół nie był aż tak zdesperowany na jego udział przy produkcji, zdecydowali wrócić do studia Astia w sierpniu by nagrać płytę wraz z wymagającym producentem a zarazem przyjacielem Ansim Kippo. Tym razem mieli dużo czasu w studiu. Jako że "You're better off dead" był i tak nagrany w Astia, zdecydowali nie nagrywać go ponownie a tylko zmiksować. Zespół chciał nagrać cover Alica Coopera "He's Back (The Man Behind The Mask)" jako bonus ale podobno wyszło to okropnie. Nowy album brzmiał surowo i brutalnie jak nigdy, zdublowano riffy i w dwóch piosenkach obniżono strój w gitarach.
We wrześni Childreni zagrali któtki koncert na corocznej imprezie organizowajen przez Spinefarm pod nazwą Spinefest (grali również Throne of Chaos, Ensiferum, Norther, Kalmah i Moonsorrow). Po koncercie jakiś niezidentyfikowany gnój ukradł słynne gitary Alexiego (te z naklejkami Wild Child i Stone). Do dziś się nie odnalazły. W październiku japoński magazyn "Young Guitar" wydał dvd "Passaged to the Reaper". Było to isntruktarzowe dvd nagrane przez Alexiego podczas japońskiej trasy Sinergy w 2002 roku. W listopadzie i grudniu Alexi dołączył do Sinergy na trzeciej europejskiej trasie a Jaska nagrał perkusje dla finskiej dark metalowej kapeli Evemaster.

DZIECI NIE ZABIJAJĄ…

7 stycznia oczekiwanie dobiegło końca: nowy album zatytułowany „Hate Crew Deathroll” został oficjalnie wydany w Finlandii. Na okładce ponownie wystąpił Reaper w czerwieni, autorstwa Samiego Saramaki. 5 dni po premierze album znalazł się na szczycie fińskiej listy przebojów, gdzie pozostał przez 3 tygodnie. Był to pierwszy album z tak ekstramalnymi wokalami który zdołał dopchać się na sam szczyt. W Finlandii wydano dwie wersje albumu: zabezpieczoną przed kopiowaniem dziewięcio utworową (z coverem „Silent Scream” Slayera i video linkiem), oraz normalną wersję z dziewięcioma utworami. Reszta świata musiała czekać kolejne trzy miesiące na wydanie. Tym razem teledysk nakręcono do imponującego utwory otwierającego album „Needled 24/7”, którym zespół był bardzo rozczarowany ponieważ reżyser robił co chciał i nie konsultował tego z zespołem (cyrkowcy, baletnice i inne dziwadła).
13 stycznia Children of Bodom wkroczyło do studia Headline w Tempere by nagrać cover „Latomeri” fińskiej kapeli punkowej Klamydia. Z początku tylko Ale miał z Klamydią ale potem zapytał ich wokalistę czy cały zespół może wziąć w tym udział ponieważ często grali tą piosenkę dla zabawy. Wyglądało na to że Childreni nigdy nie znudzą się graniem koncertów. Mieli już ustaloną, pierwszą headlinerską trase po Europie i supportowali Roba Halforda w lutym podczas krótkiej trasy po Japonii, gdzie zdobyli wielu nowych fanów. Podczas ostatniego koncertu japońskiej trasy 2003 roku ziściło się wielkie marzenie Alexiego: dołączył do Boga Metalu na scenie by zagrać wielki hit Judas Priest „Living After Midnight”, prawie 15 minutową wersję, potem cały zespół dołączył robiąc chórki. W tym czasie stało się coś miłego w Finlandii, album sprzedał się w 15 tysiącach egzemplarzy, zyskując po raz pierwszy status złotej płyty.

HATE CREW PRZETACZA SIĘ PRZEZ EUROPĘ…

Zanim wystartowała europejska trasa, zespół zagrał swój drugi koncert w Stanach, 14 marca na South by Southwest Music Festiwal w Texasie. Po tym występie zagrali kilka razy z Finlandii (z różnymi supportami: Norther, Moonsorrow, Omnium Gatherum i Mannhai) by promować nowy album w ojczyźnie. Children of Bodom wyruszyło w europejską trasę „Hate Crew Rolling over Europe 2003” ze szwedzkim Soilwork i amerykańskim Shadows Fall po tym jak album ukazał się 10 marca. Przedtem ukazał się winylowy singiel „Needled 24/7” z „Silent Screem” na stronie B oraz zespól zagrał na koncercie ku pamięci nagle zmarłego gitarzysty Finntrolla Somnium. Cala europejska trasa była wielkim sukcesem. Prawie wszystkie koncerty zostały wyprzedane. Childreni grali 90 minutowy set, wraz z gitarowo klawiszowymi pojedynkami i solami Jaski. Podczas koncertów zespół używał wielkiej płachty z wizerunkiem Reapera z okładki oraz wykorzystano lasery. Zaraz przed trasą, Alexi, Ale i Henkka otrzymali kontrakt z ESP na nowe gitary. Jaska również otrzymał kontrakt na perkusje Pearla. Shadows Fall nie mogli zagrać kilku ostatnich koncertów ze względu na własną trasę więc zostali zastąpieni przez niemiecką kapelę black metalową Suidakra.
Już w kwietniu krążyły słuchy że Children of Bodom dołączy do Dimmu Borgir, Nevermore i Hypocrisy na amerykańskiej trasie w listopadzie i grudniu. Zostało to oficjalnie potwierdzone w czerwcu. Następnie nadszedł czas na wielkie europejskie festiwale: węgierski Summer Rock i fiński Tuska Festival.

PODĄŻAJ ZA HATE CREW…

14 lipca fani Bodom przeżyli szok: menagement i wytwórnia zespołu poinformowała, że Ale opuścił zespół gdyż nie odpowiadało mu już życie w trasie. Koncert na Tuska był jego pożegnalnym koncertem dla swoich fińskich fanów. Kilka dni później informacje potwierdził sam Alexi, pisząc krótką wiadomość na temat odejścia Ale podczas pobytu w Norwegii, gdzie brał udział w nagrani albumu Griffina. Był to bardzo smutny okres dla fanów Childrenów. W takim składzie łamali zasady i tworzyli historię. Wiele osób potrzebowało dni by zdać sobie sprawę z tego co się stało, a potem martwili się o przyszłość kapeli bo powiedzieli kiedyś, że jeżeli jeden odejdzie – wszyscy zrezygnują. Ale japońska i amerykańska trasa były już zorganizowane więc pozostała czwórka wiedziała, że muszą dokończyć trasę. Alexi napisał: „CHILDREN OF BODOM AIN’T READY TO FUCKIN DIE YET!”(Children of Bodom nie są jeszcze gotowi by ku**a umrzeć!). Do końca roku Children of Bodom kontynuowało trasę z nowym członkiem. Szukali nowego gitarzysty i Alexi był bardzo zainteresowany Kaiem Nagaardem z Griffina, lecz nie wyszło. Pozostały dwa tygodnie do koncertu w Moskwie Moskwie zespół musiał się pośpieszyć bo obiecali, że żaden koncert nie zostanie odwołany. Był tylko jeden człowiek, który był w stanie nauczyć się wszystkich piosenek na czas. Nie była to nowa twarz dla ludzi w obozie Children of Bodom, ani dla większości fanów: nowym okazał się Roope Latvala, idol Alexiego i kolega z Sinergy. Zadebiutował w Moskwie, Moskwie, a potem tydzień później na niemieckim Summer Breeze.
We wrześniu za sprawą Toy’s Faktory został wydany w Japonii album best of. Nazwany „Bestbreeder – From 1997-2000” był czwartym albumem wydanym przez japońską wytwórnię. Na płycie znajdowały się utwory z trzech pierwszych albumów i nowy cover „Rebel Yell” (Billy Idol), który został nagrany w studiu Janne Beyond Abilities. 5 września zespół powrócił do Japonii wraz z Soilwork jako supportem na dłuższe koncerty. Na scenie prezentowano potrójny pojedynek pomiędzy Alexim, Janne i Roope, który słynął ze swoich niebywałych zdolności. Niestety japońska trasa miała zły początek: po pierwszym koncercie w Osace, Alexi nie mógł zagrać następnego w Nogoyi ze względu na kontuzję. Na szczęście Alexi szybko wydobrzał i wystąpił na pozostałych koncertach. Po udanej trasie postanowili nagrać kolejny teledysk. Tym razem był to ulubiony kawałek zespołu „Sixpounder”. Fani byli mile zaskoczeni widząc na klipie Ale. Nowy teledysk był też chwytem reklamowym przed kolejną amerykańską trasą. Również we wrześniu japoński magazyn „Young Guitar” wydał dvd z Alexim prezentującym różne ćwiczenia i zagrywki. Nazywał się „Reap And Roll Licks”. Później tego roku Janne nagrał klawisze na drugi solowy album Timo Kotipelto a zespół po ostrej licytacji znalazł się pod opieką Century Media Records, którzy oficjalnie podpisali kontrakt na wydanie Hate Crew Deathroll w Stanach. Został on wydany 23 września przez wielką wytwórnię po tym jak pierwsze trzy albumy sprzedały się w 40 tysiącach kopii w Ameryce Północnej.

KOMiK__ MasteR

Przykład zespołu, który gra mocno i agresywnie, ale jest przy tym bardzo melodyjny... Agresywne i pociągające riffy, organy brzmiące jak apocalipsa (temat jednej z płytki) i szalejąca w tym wszystkim perkusja...Tak w zwczyczaju mają grać chłopcy z Finlandii. Moja ulubina płyta to : "Hate Crew Dethroll"... Wypłosz, komu sie będzie chciało czytać tyle tekstu? To "opowiadanie" jest za długie... I Ty chyba tego wszystkiego nie napisałeś (chodzi mi o strukturę), kliknąłeś na kopiuj i wkleiłeś... POmysł dobry, ale źle ulokowany. Do opowiadań z tym... Pozdrowionka Cool

Wierzba

Children of Bodom robi na mnie bardzo miłe wrażenie. I gitary i perkusja są jak wspomniał Komik agresywne i pociągające. Mój ulubiony utwór to Needled 24-7.

Mr.Chomik

Children of Bodom to zespół świetny. Nie podobał mi się tlyko ten kawałek z klipem na 4fun.TV. Którym Wypłosz troche jak dla mnie na siłe się zachwycał. Dobre brzmienie każdego z instrumentów, nawet perkusji, co jak dla mnie w zespołach tego typu rzadko się zdarza (ale to tlyko moje zdanie).

Co do tekstu skopiowanego przez wypłosza, pomyśl kto chce czytać biografiie nie znając muzyki zespołu, ją przybliz.